|
|
April 2019 - Voorwoord
April 2019 - Voorwoord
Een nieuw begin
Op het moment dat ik deze meditatie schrijf, 21 maart, is de lente officieel net een paar uren geleden begonnen. Na een erg natte week lijkt het nu weer wat zachter te worden. Als u dit Tsjerkefinster leest is het al april en hopelijk tooit het voorjaar zich dan uitbundig. Bloemenpracht en het vrolijk gezang van de vogels is ieder jaar weer als een belofte die uitkomt. Het voelt altijd zoiets alsof God bezig is met een herschepping na de winter waarin alles verdord en afgestorven lijkt te zijn. Het gras en de bermen kleuren ineens weer vrolijk met krokussen die hun kopjes nieuwsgierig uit de grond steken. Ik vind dit altijd weer een wonder met die krokussen!
Je stopt een dor en droog bolletje in de grond, en vergeet na een poosje zelfs dat je dit gedaan hebt en op een dag staat de tuin zomaar opeens vol met dappere gele en paarse bloemetjes. Wonderlijk dat in die dorre bloembol al een krokus verborgen zat...Hier is een prachtig lied over geschreven. Deze staat in het NLB 982:
In de bloembol is de krokus
in de pit de appelboom
in de pop huist een belofte:
vlinders fladderen straks rond.
in de koude van de winter
groeit de lente ondergronds
nog verborgen tot het uitkomt,
God ziet naar de schepping om!
In Augustinusga is aan de kerkgangers de Veertigdagenkalender van de Protestantse Kerk uitgedeeld, met als titel “Een nieuw begin”
De wereld krijgt weer kleur nu de lente op doorbreken staat. Een nieuw begin. In het kerkelijk jaar leven we toe naar Pasen, het feest waarbij we vieren dat Jezus de dood overwon.
Daarmee maakt hij een nieuw begin mogelijk voor ons allen. Uit die opstandingskracht mogen wij leven. De Veertigdagentijd is een tijd van bezinning en inkeer. Een goed moment om een nieuw begin te maken. De lezingen in de kalender geven iedere dag een moment van bezinning. Zo mogen we ons bezinnen op leven, beleven, herleven en dit herleefde leven vieren met Pasen.
Laten we elkaar eens bevragen als we samen koffie drinken in de kerk, of wanneer je door de week samen fietst of wandelt, of bij elkaar op bezoek bent: Hoe ziet u die voorbeelden van krokusbolletjes die uitgroeien tot bloemen, de pit die een appel wordt, of zelfs een boom, en de pop waaruit een vlinder tevoorschijn komt?
Zijn dit voor u en jou ook zichtbare vormen van Gods schepping en herschepping in ons eigen leven, of in het leven na dit leven?
Of misschien staat dit beeld van bloem en bol voor u/jou meer symbool voor geloof of hoop of liefde, dat soms verdort en volledig onder geschoffeld lijkt te zijn, maar toch weer opbloeit in het Licht dat God erover doet schijnen...? Een nieuw begin….
Ruurd Boonstra
| terug
|
|
|
|
|
|