|
|
|
|
|
December 2021 - Overdenking
December 2021 - Overdenking
Advent
In de periode van Advent staan we stil bij de komst van de Zoon van God in onze wereld. Van Hem wordt in Filippenzen 2 : 5 - 11 gezegd dat Hij de gestalte had van God, maar dat Hij daarvan afstand heeft gedaan om mens te worden. En niet alleen dat! Paulus schrijft zelfs over Christus Jezus die de gestalte heeft aangenomen van een dienaar of een slaaf. Zo, als dienstbaar mens, heeft Jezus zich nog verder vernederd en is gehoorzaam geworden tot in de dood - de dood aan het kruis. Om dit alles - ja DAAROM (vers 9) - heeft God Hem hoog verheven. De bedoeling daarvan is dat ieder zal erkennen dat deze mens geworden Jezus uitstijgt boven al wat menselijk is. Hij moet erkend worden als Heer. Want als dat gebeurt, ontvangt Zijn Vader in de hemel de eer.
Voor zover bekend, was dit gedeelte uit de brief van Paulus aan de gemeente van Filippi een al bestaand lied, een hymne over Jezus Christus waarin zijn grootheid wordt bezongen. Opmerkelijk is daarbij dat de aandacht niet beperkt blijft tot Jezus, maar dat juist in de afsluiting de eer van God, de Vader wordt genoemd. Want waarom is Christus gekomen? Om - nog meer dan in de tijd van het Oude Testament - duidelijk te maken dat God graag wil dat wij mensen ons als zuivere en onberispelijke kinderen van Hem gedragen. Paulus roept de gemeente van Christus op om uit dezelfde gezindheid te leven als hun Heer. Heel concreet betekent dit dat we geroepen zijn tot dienstbaarheid en tot rekening houden met de belangen van de ander, met het oog op de redding en het heil van die ander.
In ons denken over de dingen van God zijn wij vaak geneigd om ons af te vragen welk nut of voordeel het geloof ons brengt. Waarom zou je je druk maken voor iets dat niets oplevert? Zeker in een tijd waarin voorspoed en welvaart ons deel zijn, lijkt God weinig toe te kunnen voegen aan ons aardse leven. Waarom zou je dan naar de kerk gaan, meedoen aan een gespreksgroep, huisbezoek ontvangen of je inspannen voor geloofsoverdracht naar de jeugd?
Rond het jaar 1300 schreef de grote mysticus Eckhart:
“Veel mensen kijken naar God als naar een koe.
Ze willen melk en vlees, maar niet God zélf ...”.
God heeft zich in de Bijbel bekend gemaakt als degene die aan het begin én aan het einde staat van alles wat is. Wanneer het in ons geloof niet gaat om een persoonlijke toewijding aan deze God, dan zijn we met onszelf bezig. Terwijl de Bijbel van Genesis tot Openbaring duidelijk maakt dat het Gods verlangen is om in contact te zijn met ons als zijn kinderen. En om nog beter bekend te maken hoe Hij met ons wil omgaan, heeft Hij zijn hemelse Zoon naar de aarde gezonden.
Advent is stilstaan bij de komst van de Zoon van God in de wereld. Dat is meer dan alleen uit nostalgie terugdenken aan het kribje in de stal, de zingende engelen en de lofliederen van Zacharias en Maria. Ten diepste gaat het om het besef dat er noodzaak was voor de komst van Christus. Ondanks de wet die Mozes had doorgegeven en de boodschap van profeten was in het leven van de Israëlieten niet voldoende doorgedrongen wat God van hen vroeg. Daardoor konden zij niet de verkondigers zijn van het heil van Godswege aan alle volken. Daarom is Jezus Christus gekomen, om te redden van zonden en schuld: eerst de Joden, en daarna ook alle volken.
Ook wij hebben die goede boodschap, dat evangelie gehoord. Maar dringt het in onze levens voldoende door welk heil ons is aangezegd? Gaat er van ons leven een helder getuigenis van Gods goedheid uit? De liturgische kleur van Advent is paars, de kleur van inkeer en boete. Laten we deze periode gebruiken om opnieuw stil te staan bij de heerlijkheid van Christus die verschenen is in het duister van onze wereld. Opdat wij - in navolging van Hem - ook zelf zullen stralen als kinderen Gods, tot eer van God de Vader, die in de hemelen is.
ds. Guda Borger
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-04-2024
om
09:30
.jpg)
op 
