|
|
|
|
|
Juli/Augustus 2021 - Overdenking
Juli/Augustus 2021 - Overdenking
Zoek en je zult vinden - geldt dat ook voor ouderlingen?
Waar gaat het mis bij het zoeken naar ambtsdragers? En in het bijzonder, waar gaat het mis bij het zoeken naar mensen die het ambt van ouderling willen vervullen? Want of je nu kijkt naar onze eigen praktijk van het gemeente-zijn of je slaat de kerkelijk pers er op na, met name het vinden van ouderlingen blijkt steeds lastiger te worden. Op een bepaald moment is iedereen gevraagd waarvan de kerkenraad dacht dat die mogelijk geschikt zou zijn, maar nog steeds zijn er vacatures. Hoe komt dat toch?
Soms worden de zittende kerkenraadsleden er wat narrig van. Dan klinken er geluiden als: nu, dan maar een periode zonder voldoende ouderlingen. Dan kan de gemeente voelen wat dat betekent. Naar het spreekwoord: wie niet horen wil, moet maar voelen. Misschien zijn er bij de volgende ronde dan toch weer mensen die ‘ja’ zeggen. En soms lijkt dat te helpen. Maar je kunt je afvragen of we daarmee voldoende hebben gepeild wat er aan de hand is.
Zoals we in veel opzichten vaststellen dat de wereld waarin wij leven verandert, zo geldt dat ook voor de kerk. De kerkmensen van nu, hebben een volstrekt ander levenspatroon dan de mensen van zo’n dertig, veertig jaar geleden. Zoals mensen minder bereid zijn om zich in te zetten voor bestuurlijke functies in sport, verenigingsleven en politiek, zo geldt dat ook in de kerk. Daarbij speelt het aspect van tijd een belangrijke rol, maar ook het aangaan van verplichtingen voor een langere termijn.
Daarnaast is er de vraag van de beeldvorming. Wat ziet een gemeentelid als de kerntaken van een ouderling en komt dat beeld overeen met hoe het ouderlingschap in deze tijd functioneert? Is het voor de kerkenraad zelf voldoende helder wat hij van nieuwe ouderlingen verwacht als het gaat om het pastoraat? Zou het nuttig kunnen zijn om in de kerkenraad niet alleen de teleurstelling en de frustratie te delen van het niet kunnen vinden, maar om met elkaar te spreken over wat pastoraat inhoudt? Er bestaat nogal eens het idee dat de dominee, aangevuld met de ouderlingen en de wijkwerkers, het pastoraat invullen. Maar hoe zit het dan met de verantwoordelijkheid van de gemeenteleden onderling?
Het woord ‘pastoraat’ komt van het Latijnse woord ‘pastor’. Dat betekent herder. Eén van de essentiële taken van de herder is dat hij/zij goed voor de dieren van de kudde zorgt. Zo spreekt Jezus over zichzelf als de goede herder die zelfs bereid is zijn leven te geven voor zijn schapen (Johannes 10:11). Hij draagt zorg voor al zijn schapen, uit Joden en heidenen, die samen zijn gemeente (gaan) vormen (10:16). Leden van de gemeente van Christus zijn in Hem met elkaar verbonden en hebben daarin allemaal hun eigen plaats en taak. Én, zo schrijft Paulus, in iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk ten bate van de gemeente (1 Korintiërs 12:7).
Toch gaat dat werkzaam zijn van de Geest niet ‘automatisch’! Als je ingeschreven staat bij de kerkelijke gemeente, wil dat nog niet zeggen dat jij je ook werkelijk verbonden weet met Jezus Christus en dús met mede-gemeenteleden. Je kunt zo bezig zijn met je eigen dag- en levensprogramma, dat je er gewoon niet bij stilstaat dat het in de kerk om meer gaat dan alleen een formele betrokkenheid. Ook als je in de kerk ‘ophaalt’ wat voor jou belangrijk is en doet wat jij hebt toegezegd, zegt dat nog niet dat er ín jou ook ruimte is voor de werking van de Heilige Geest.
Toen de leerlingen eens aan Jezus vroegen: “Heer, leer ons bidden”, gaf Hij hen niet alleen de tekst van het Onze Vader. Hij voegde er een gelijkenis aan toe over iemand die zonder terughoudendheid een beroep doet op de goedheid van een vriend. En dan zegt Jezus tot zijn leerlingen: bidt tot God, zoals die onbeschaamde vriend deed! Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. (Lucas 11:1-10). Dat betekent niet dat alles waar wij naar verlangen, per kerende post bij ons wordt thuisbezorgd. Maar het zegt wel dat wanneer jij je werkelijk in gebed richt tot God, Hem de eer brengt en jij Hem jouw noden voorlegt, dat je dan mag weten dat Hij ook aan jou zijn Heilige
Geest zal geven om dat wat nodig is in jouw leven te bewerken (11:13).
Pastoraat begint dan met onderlinge betrokkenheid en in het bijzonder met aandacht voor hen die te Wat is er nodig voor het pastoraat in de gemeente van Christus? Dat is het besef dat wij -in Christus- onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben voor het wel en wee van elkaar als gemeenteleden. Tegen die achtergrond wordt wel gezegd dat wij allemaal dragers zijn van het ambt-van-gelovige. Ieder met zijn eigen gaven en talenten, die we hebben ontvangen om te gebruiken ten bate van de gemeente en tot een getuigenis van Christus in daad en woord.
maken hebben met moeite en zorg. Daaraan kunnen we allemaal bijdragen door een kaartje, attentie, telefoontje of een gesprekje. Dit ‘onderling’ pastoraat is de basis voor het werk van de wijkwerkers, ouderlingen en dominee die tot een meer specifieke taak zijn geroepen. Maar voor allen die in deze tijd als leerling van Jezus willen werken in en buiten de gemeente van Christus geldt: zoek en je zult vinden - ook al vind je mogelijk iets anders dan we eerder gewend waren. Zoek je mee naar ouderlingen om leiding te geven aan het pastoraat? Bidt dan tot God en vraag of Hij door zijn Heilige Geest in onze gemeente en in ons eigen hart wil werken.
ds. Guda Borger
| | terug
|
| |
|
|
|
|
21-04-2024
om
11:00
.jpg)
op 
