|
|
Juli en Augustus 2024 Tsjerkefinster
Juli en Augustus 2024 Tsjerkefinster
overdenking
Familieleven
Als er plannen worden gemaakt voor de vakantie, komt soms de vraag naar voren: en met wie dan? Het lijkt zo vanzelfsprekend. Vakantie vier je met het gezin. Vader, moeder, broertjes en zusjes - voor zover aanwezig. Toch ontbreekt die duidelijkheid steeds vaker. Omdat kinderen deel zijn van meerdere gezinnen. Of omdat één van de ouders met één van de kinderen op stap gaat om iets bijzonders te vieren. De kinderen hebben door het jaar heen regelmatig vakantie, dus kun je het elke keer weer anders doen. Mogelijkheden zijn er genoeg en we gunnen het de kinderen (en onszelf) graag. Maar wat doet het met ons als gezin?
Lang niet alle lezers van dit stukje zullen deel uitmaken van een gezin waarin vakantieplannen worden gemaakt. Als de kinderen de deur uit zijn, als jijzelf - al dan niet samen met je partner - ‘over’ gebleven bent of als je nooit een eigen gezin hebt gehad. Maar ‘kind van …’ zijn we allemaal. En bij dat ‘kind zijn’ horen degenen door wie en met wie jij bent grootgebracht. Naast de mensen uit het eigen ‘gezin’ zijn dat meestal grootouders, ooms en tantes, neefjes en nichtjes en soms ook goede vrienden van de ouders. Die mensen doen allemaal mee in wie jij bent geworden. Zij hebben jou bepaald. In dat opzicht is familie een gegeven.
Helaas hebben behoorlijk wat mensen te maken met familierelaties die een negatief stempel hebben gezet op hun op hun persoonlijke ontwikkeling. Juist omdat de familieband een sterke kracht is en je de ‘vuile was’ niet buiten wilt hangen, voelt de invloed van (iemand uit) de familie vaak als onontkoombaar. Maar je bent niet alleen ‘afhankelijk’ van die ander die jou klein en machteloos probeert te maken. In de familie gaat het om meerdere relaties, waarbij ook altijd een zekere wederkerigheid een rol speelt. Het lijkt zo logisch om die ene relatie te verbreken, waarin het probleem lijkt te zitten. Maar er spelen altijd andere belangen en kwetsbaarheden een rol en vooral de drang om trouw te blijven aan hen met wie jij je verbonden voelt.
Familieleven - de één kijkt terug op de mooie en moeilijke dingen die er korter of langer geleden hebben plaatsgevonden. Anderen zitten er midden in. Soms is het een grote worsteling om dat wat in het verleden heeft plaats gevonden, niet te laten heersen over het heden en de toekomst. En voor de huidige gezinnen met kinderen is er de concrete actualiteit waarin het gezins- en familieleven mag en moet worden ingevuld.
Misschien is het behulpzaam om ons te realiseren dat de gemeente van Jezus Christus ook wel een ‘gezin’ wordt genoemd. Niet met elkaar verbonden door genetische familiebanden, maar door het leerling zijn van Jezus. En als er iets is waar Jezus onze aandacht op richt, naast de liefde van en tot God, dan is dat wat wij voor anderen kunnen betekenen. Als leerling van Jezus moeten we afstand doen van de vanzelfsprekende wederkerigheid van gunsten over-en-weer. De nieuwe wereldorde die Jezus liet zien in zijn omgang met mensen van allerlei slag en liet horen in zijn vele gelijkenissen, vragen om een loslaten van onze aardse zekerheden. Scherp geformuleerd lezen we dat in Lukas 14:26 waar Jezus zegt:
Wie Mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zussen, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn.
Als we onszelf toevertrouwen aan Jezus en aan zijn Vader in de hemel, dan betekent dat een verschuiving van onze prioriteiten. Niet meer ‘mijn’ genoegens, maar ook niet meer ‘mijn’ problemen staan op de voorgrond, maar de vraag: Heer, wat wilt Ú dat ik doen zal? Zo’n levenshouding staat in groot contrast met wat er in onze tijd van ik-gericht materialisme en consumentisme gebruikelijk is. En toch is het de ervaring van veel gelovigen dat gerichtheid op Jezus de kracht en de vrijheid geeft om te ontsnappen aan knellende banden, ook in het familieleven. Sterker nog, het is de ervaring van velen dat we door de omgang met Jezus steeds meer kunnen ontdekken hoe God ons leven heeft bedoeld. Als door God geadopteerde kinderen (Johannes 1:12) mogen we ons richten op het licht dat Jezus in de wereld gebracht heeft. Hij heeft gezegd: wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet (Johannes 3:21). Laten we dan als kinderen van God bijdragen aan licht en liefde in het leven van allen, in de kring van onze familie en daarbuiten.
Een goede zomertijd gewenst! ds. Guda Borger
Algemeen
Minsken fan ‘e wei Nieuwsbrief van de classis, Jaargang 2024, Nr 4
‘God heeft ons lichaam zo samengesteld
dat de delen die het nodig hebben
ook zorgvuldiger behandeld worden,
zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest,
maar alle delen elkaar
met dezelfde zorg omringen.’
(I Korintiërs 12:24-25, NBV21)
Vanzelfsprekend samenwerken
In de driekwart jaar dat ik nu als classispredikant door de provincie toer, is me opgevallen dat heel veel gemeentes graag samen willen werken met andere gemeentes. Getuige de tekst van Paulus hierboven zit dat eenvoudig in ons DNA. Hij schrijft deze woorden aan de gemeente in Korinthe en meestal worden ze betrokken op de zorg van gemeenteleden voor elkaar: juist zij die even wat zwakker staan krijgen daar doorgaans extra aandacht. Maar ditzelfde principe gaat ook op voor verschillende gemeentes binnen de kerk: een gemeente die sterk staat laat het niet gebeuren dat een buurgemeente omvalt. Dat is niet meer dan logisch.
En toch…
Tegelijkertijd zie ik ook dat sommige kerkenraden er wat tegenaan hikken. De zelfstandigheid van de plaatselijke gemeente zit namelijk net zo goed in ons DNA als de onderlinge zorg. Want juist in de plaatselijke gemeente kan het geloof een gezicht krijgen. Je kent elkaar, je leeft mee met elkaar, je gaat het geloofsgesprek aan met elkaar en op zondag vier je met elkaar. In het dorp geef je met elkaar handen en voeten aan het geloof door diaconaal aanwezig te zijn en door contacten aan te knopen met muziekvereniging, school, dorpsbelang en wat al niet meer. Daar ben je kerk! En gaat dat niet verloren als je opgaat in een groter geheel?
Ik snap die zorg wel, en daarom wil ik in deze Nieuwsbrief graag wat voorbeelden langslopen waarbij samenwerking niet ten koste van de plaatselijke roeping gaat.
Eigen kerkdiensten
Natuurlijk is het mooi om de kerk weer vol te hebben, samen uit volle borst te zingen en genoeg kinderen te hebben voor een echte kindernevendienst. Maar het is ook mooi om met het klokgelui bij het ‘Onze Vader’ hoorbaar aanwezig te zijn in je eigen dorp of eens in de zoveel tijd een dienst met de school te hebben. Ik heb al gemeentes gezien die op vele punten samenwerken, en toch nog meerdere diensten op een zondag hebben om daarmee ook op verschillende plaatsen present te zijn. Daar wordt dan een gastvoorganger voor uitgenodigd, of de eigen voorganger wordt gevraagd om na de dienst van half tien om elf uur nog eens voor te gaan. Sommige gemeentes willen van die elf-uur-dienst niet meer af, omdat ze het koffiedrinken vooraf zo’n mooi begin van de dienst vinden.
Eigen potje
Kerkelijk boekhouden is niet echt eenvoudig. Ik heb al heel wat kerkrentmeesters horen zuchten. De boekhouding samenvoegen met een buurgemeente zou een mooie oplossing zijn, en bovendien een kader geven waarin de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Ik bezocht een gemeente met weinig leden die toch nog aardig wat financiële middelen had. Ze gingen daarom samenwerken met een gemeente met juist veel leden, maar minder geld. Prachtig! Maar ik zie ook heel wat samenwerkingsverbanden waar elk z’n eigen potje houdt, vaak heel praktisch voor het eigen kerkgebouw. Er zijn wel deskundigen die dat goed op papier kunnen zetten.
Eigen kerkenraad
Het zal een hele opluchting zijn als je nog maar de helft van het aantal ambtsdragers nodig hebt. Daar hoef je nog niet eens voor te fuseren, samen vergaderen is hiervoor vaak al genoeg. En toch: ik weet een gemeente waar ze elke zondag gezamenlijk dienst hebben en toch twee kerkenraden om het geheel aan te sturen. Dat kan dus ook.
Eigen gespreksgroep
Een grote gemeente in onze classis heeft jarenlang voor elk dorp of groep van dorpen een eigen gespreksgroep gehad. Op zondag ga je naar de kerk een eind verderop, maar door de week is er een groep in de buurt om met elkaar mee te leven en het geloofsgesprek te voeren. Op die manier vier je op zondag samen, deel je de lasten en ben je toch plaatselijk present.
Eigen geluid
Twee gemeentes, heel verschillend van aard, die toch samen een predikant beroepen: moet die dominee dan een gespleten persoonlijkheid zijn? Ik denk van niet. Veel van mijn collega’s zullen het juist een geweldige uitdaging vinden om met twee gezindtes te werken. Zeker voor wie theologisch goed onderlegd is, is het geloof te groot voor één smaak alleen. En de gemeente kan het eigen geluid waarschijnlijk zelfs meer accent geven in samenwerking met een ander.
Of toch meer samen?
Het is mooi om in eigen dorp of stad een vindplaats voor geloof, hoop en liefde te vormen. Of beter gezegd: dat is onze roeping. Maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. En hierboven ziet u wel dat er dan nog van alles mogelijk is, vaak zelfs in het kleinste dorpje. Voor sommige gemeentes is het hun redding geweest, dat ze op tijd de samenwerking hebben gezocht. En voor hun buren heeft het veel voldoening gegeven om hen overeind te houden.
Verschillende vormen
Voor samenwerking zijn verschillende vormen mogelijk. Het kan twee-aan-twee, maar je kunt ook met een groter aantal gemeentes samenwerken. Je kunt samen een predikant beroepen, maar je kunt ook een ‘samenwerkingsorgaan’ vormen en daar bepaalde bevoegdheden van de kerkenraden aan overdragen. Als dat (bijna) alle bevoegdheden zijn, wordt dit een gezamenlijke kerkenraad. En je kunt natuurlijk ook volledig fuseren.
Eerste stap
Elke reis begint met één enkele stap. Zo ook deze: je begint ermee de andere gemeente(s) te leren kennen. In de gemeente waar ik woon zijn ze met Hemelvaart gaan dauwtrappen met een buurgemeente. Elders verzorgt de werkgemeenschap van predikanten voor hun hele regio toerustingsmomenten waar iedereen aan mee kan doen. Als je elkaars gezicht maar eenmaal kent, is de rest niet zo moeilijk meer.
Waar het om gaat
Uiteindelijk is de vraag niet: kunnen we het zelf nog? De echte vraag is: kunnen zij het zelf nog? En als het antwoord op die laatste vraag ‘nee’ is, dan is het tijd om samenwerking te zoeken. Om de tekst van Paulus nog één vers verder te lezen:
“Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt,
lijden alle andere mee;
wanneer één lichaamsdeel
met respect behandeld wordt,
delen alle andere in die vreugde.”
Met hartelijke groet,
ds. Riemer Praamsma, uw classispredikant
06-58013225 | r.praamsma@protestantsekerk.nl
Lied 695 Liedboek:
Heer, raak mij aan met uw adem,
reik mij uw stralend licht, wijs mij nieuwe wegen,
geef op uw waarheid zicht.
Raak met uw adem mijn onrust
tot ik de rust hervind. Al mijn wonden heelt Gij:
Gij ziet in mij uw kind.
Wees ook de Geest die mij aanvuurt
en al mijn twijfels bant. Als geroepen kom ik:
mijn tijd is in uw hand.
Kom en doorstraal mijn dagen,
Geest van God uitgegaan, die mijn ogen opent
voor wie nu naast mij staan.
Heer, raak ons aan met uw adem,
geef ons een vergezicht! Draag ons op uw vleugels,
zegen ons met uw licht!
Ds. Inge
Fan de dûmny
Komkommertijd
Als kind vond ik het maar een vreemd woord, komkommertijd. Wat hebben komkommers nou te maken met (relatieve) rust? Ook al zijn er verschillende theorieën over de oorsprong van het woord (die ik hier achterwege laat), we weten over het algemeen wel ongeveer wat er mee bedoeld wordt. Een periode waarin er minder ‘nieuws’ is, waarin mensen als het kan een stapje rustiger doen. Wellicht vakantie hebben. Ook in de kerk doen we er aan mee, even geen vergaderingen, wat minder activiteiten. Met als doel om ‘op adem te komen’ voor het nieuwe seizoen.
Op adem tussen aanhalingstekens, want ‘adem’ is ook het woord dat in de Bijbel gebruikt wordt voor Gods Geest. Ruach, in het Hebreeuws. Wanneer we het ritme doorbreken, proberen wat rust te nemen, komt er ruimte. En die ruimte mag gevuld worden met Geestkracht, want dan hebben we écht weer nieuwe energie voor het komende seizoen.
Overigens: komkommertijd is het natuurlijk lang niet overal en voor iedereen. Er zijn mensen die er naar snakken. Mensen die dagelijks met angst en geweld te maken hebben. Maar ook mensen voor wie er nooit ‘pauze’ is, in het werken, het zorgen, het piekeren.
Ook voor de boeren zijn dit geen rustige maanden, er wordt hard gewerkt en ook de hoofden draaien overuren met de onzekerheid rond het weer, de hoeveelheid kuil en hooi, het kwijt moeten van de mest.
Het zou mooi zijn dat wie wat meer ruimte heeft deze maanden, daar een stukje van kan delen door oog, oor, aandacht en gebed te hebben voor degenen voor wie dat niet geldt.
Voor ieder gezegende maanden gewenst!
Bezoek?
Ik ben in juli en de eerste helft augustus gewoon aan het werk. Wie het fijn vindt om een bezoekje te ontvangen: laat het weten aan mij of iemand van de kerkenraad, ik hoor het graag!
Synode & kerkordeartikel
Soms staat er wel eens iets in de kerkbode dat verwarring of (pijnlijke) misverstanden op kan roepen, zoals wellicht het stukje over de synode en het voorstel de kerkorde aan te passen rondom wel/geen terugkeer in het ambt na een tuchtmaatregel als gevolg van zich schuldig maken aan seksueel misbruik. Dat is een zeer gevoelig onderwerp, en meer nog voor ieder die hier als slachtoffer mee te maken heeft gehad. Geen onderwerp voor een paar regels in de kerkbode. Mocht u/jij hier vragen over hebben of over in gesprek willen gaan, dan maak ik graag een afspraak.
Een hartelijke groet,
Ds. Inge
06-48829885
dsingelandman@gmail.com
van de kerkenraad
Enkele punten uit de kerkenraadsvergadering van 4 juni 2024
De opening wordt verzorgd door Inge met de reizen van Paulus. Daar komt hij veel beelden van goden tegen, maar 1 met de onbekende God. De vraag aan ons was als je op reis gaat kom je God ook ergens tegen en spreek je met mensen hierover. Er kwamen verschillende reacties los.
Hierna kwamen de notulen, deze werden onveranderd goedgekeurd. Het werkrooster voor de tweede helft van 2024 is weer ingevuld. In alle diensten zijn voorgangers beschikbaar. We kregen bericht van dominee Corrie Nicolai dat zij op 18 augustus niet kan komen. Tijdens de vakantieperiode lukt het niet om een vervanger te vinden. Er wordt besloten deze dienst over te slaan en ieder kan dan eventueel naar een buurtkerk gaan.
De startdienst wordt gehouden op 15 september op de boerderij van Geert en Sandra Kamminga. De voorganger is Erwin. Met koffie en als afsluiting een barbecue. Er komt nog een opgavestrookje in het kerkblad.
De cake tijdens het koffiedrinken wordt voortaan verzorgd door Jikke Stien.
College van beheer: Na overleg met de huurster van de pastorie is besloten deze eerst op te knappen. Op de bovenverdieping komen nieuwe kunststof kozijnen. Beneden zijn de kozijnen nog goed en worden geverfd samen met de dakgoten, zodat het geheel weer toonbaar wordt.
Bij de diaconie wordt Wilco den Hartogh voorzitter en Rommie Miedema secretaris.
Op 21 juli wordt de dienst verzorgd door werkgroep vieren, dit wordt een zangdienst. Op de gemeente avond is afgesproken dit eens te organiseren.
Omdat het aantal beameraars is afgenomen kan het voor komen dat er geen persoon beschikbaar is. Om deze reden worden nog een aantal liedboeken besteld om dan zonder beamer te zingen. Lijkt het je wat om beameraar te worden, meld je dan aan bij Tine.
Bij de evaluatie van de diensten kwam de dienst van Pinksteren naar voren met Peter en Engbert. De belangstelling voor deze dienst viel tegen, terwijl het een mooie dienst was die aangevuld werd door onze medewerkers. Ook de elf uur diensten worden minder bezocht.
Volgende vergadering is 9 juli. In verband met de vakantie komt de augustusvergadering te vervallen.
Wij willen jullie een goede vakantie toewensen. De diensten in deze periode gaan gewoon door, hiervoor bent u van harte uitgenodigd.
Namens de kerkenraad,
Pieter Nicolai
Tsjerkepaad 2024 – Rondjes om de kerken
De Augustinitsjerke in Augustinusga, zal deze zomer op de volgende zaterdagen open zijn:
6 juli, 20 juli, 3 augustus, 17 augustus, 31 augustus en 14 september. Vanaf 13.30 uur tot 17.00 uur.
Op de zaterdagen dat de kerk open is zal er materiaal liggen uit de nalatenschap van Cees Dam over Augustinusga. Ook zal de toren zijn te beklimmen op zaterdag 6 juli en zaterdag 3 augustus. Dit is op eigen risico. Mocht u hier aan mee willen doen dan vragen wij € 1,-.
Tijdens alle zaterdagen is er boekenmarkt.
U bent van harte uitgenodigd op de open dagen tijdens Tsjerkepaad in de Augustinitsjerke te Augustinusga.
Namens alle Tsjerkepaadvrijwilligers
Rommie Miedema en Atsje Hiemstra
Jeugdwerk Augustinusga
Terugblik op Clubkamp in Eastermar
Wat was het gezellig! Op 8 juni 2024 kwamen we aan in de kerk van Eastermar, de Hege Stins, waar we dit weekend te gast mochten zijn.
Bij aankomst was er eerst eventjes tijd om onze slaapplekken klaar te maken. Een voor een kwam iedereen vol enthousiasme binnen, klaar om deze locatie te verkennen. De sfeer zat er meteen goed in. Van de plaatselijke jeugd-ouderling kregen we een rondleiding door de kerk waarbij we eindigden in de kerktoren. Eén groepje was net boven toen de klok begon te luiden. Met een big smile kwamen ze beneden ‘Wat was dat luid!’
De eerste spelactiviteit die we deden was ‘de Alleskunner’. De deelnemers werden in teams verdeeld en moesten steeds één afgevaardigde aanleveren. De uitdagingen waren als volgt verdeeld: behendigheid, creëren, muziek, kennis en inzicht, en uithoudingsvermogen. De gekste spellen werden gedaan. Van balanceren met een wc-rol, tot vliegtuigjes vouwen tot tissues trekken, met tot slot het finalespel: wie kan de meeste marshmallows in zijn of haar mond houden? – niet voor spelers óf publiek met een zwakke maag. Hilarisch!
Tijdens de vrije tijd was er ruimte om te chillen, een spel te spelen, te voetballen, enzovoort.
Rond 18 uur gingen we eten: patat met snackjes. Dat valt altijd in de smaak. Na het eten werd er uit de Bijbel gelezen en gesproken over dat Jezus de Goede Herder is. Daarom hoeven we niet bang te zijn.
’s Avonds was er nog een gezellige bingo voorbereid met toffe en vooral lekkere prijzen: lolly’s, snoep, kauwgum. Iedereen zat volop in de concentratie om geen enkel cijfer te missen, want lekkers lusten ze wel.
Tegen het einde van de avond was het dan zo ver: het nachtspel. Met hesjes aan en zaklampen liepen we een speurtocht langs de donkere weilanden, opzoek naar hints om de code van de schatkist te kraken. Eenmaal weer teruggekomen stond het kampvuur al aan en roosterden we marshmallows. Gezellig zo, bij het warme vuur.
Na een korte, maar relatief rustige nacht (voor de meesten), begonnen we om 8 uur met het ontbijt. Vervolgens zongen we een paar liederen. We lazen we samen Psalm 23 ‘de Heer is mijn Herder.’ Iedereen mocht een vers onderstrepen wat hem of haar aansprak, waar we vervolgens nog kort over praatten. We sloten af met een dankgebed voor het mooie weekend.
Maar het was nog niet voorbij! Helaas viel het weer dit jaar tegen, waardoor we niet gingen zwemmen. Daarom was er nog een uitgebreide escaperoom voorbereid. Er werd actief gezocht en gepuzzeld. Het was behoorlijk moeilijk, maar toch werd uiteindelijk de oplossing gevonden door een van de teams.
Tevreden kijken we terug op een heel gezellig weekend. Bij deze is het jeugdwerkseizoen afgesloten. Op zondagmiddag 22 september houden onze startactiviteit voor het nieuwe jeugdwerkseizoen. Noteer het alvast, want hier wil je bij zijn. We hebben er nu alweer zin in!
Namens het jeugdwerkteam,
Erwin Kooistra
diaconie
Collectes in de afgelopen maanden
Onderstaande projecten hebben wij dankzij de collectes in de maanden januari t/m mei kunnen ondersteunen:
Januari: Kerk in Actie, Samen tegen armoede € 250,00
Februari: Kerk in Actie, Werelddiaconaat € 250,00
Maart: Kerk in Actie, Humanitaire hulp aan
Israël en Gaza € 425,00
April: Kerk in Actie, Oekraïne,
Steun voor inwoners en ontheemden € 225,00
Mei: Kerk in Actie, Bangladesh,
Gemeenteopbouw voor dorpskerken € 225,00
De collecte in de maand juli:
Moldavië - Kinderen en ouderen worden gezien.
Door de hoge werkeloosheid in Moldavië werken veel mensen in het buitenland. Kinderen en ouderen blijven achter en krijgen thuis niet de zorg en aandacht die ze nodig hebben. In de twee opvangcentra van de christelijke organisatie Bethania worden deze kwetsbare kinderen na schooltijd opgevangen, krijgen ze eten en drinken en hulp bij hun huiswerk. Ouderen krijgen thuis een gezonde maaltijd en zorg, en kunnen terecht in de opvangcentra voor gezamenlijke activiteiten en een warme douche.
De collecte in de maand augustus:
Myanmar - Jonge mensen verbeteren landbouwproductie
In het door conflicten geteisterde Myanmar helpt Kerk in Actie kwetsbare groepen om in hun levensonderhoud te voorzien. In tien dorpen verwerken jongeren tussen de 18 en 35 jaar landbouwgewassen tot consumentenproducten. Ze verbouwen bijvoorbeeld pinda’s om tot olie te verwerken, of drogen gember om te verkopen.
Hierdoor groeit hun inkomen en kunnen zij een zelfstandig bestaan opbouwen. Kerk in Actie ondersteunt deze jongeren met trainingen en kleinschalige leningen.
De collecte in de maand september:
Nederland - De kerk zoekt jongeren op.
Een van de speerpunten van een toekomstgerichte Protestantse Kerk is samen met de jongere generaties optrekken op het gebied van zingevingvraagstukken. Niet door automatisch te verwachten dat zij een kerk binnenstappen, maar door daar te zijn waar zij zijn. Daarom is de Protestantse kerk betrokken bij festivals als Graceland en Opwekking. Dit zijn bij uitstek plekken waar jonge zinzoekers elkaar ontmoeten.
De Protestantse kerk wil voor hen een vindplaats van geloof, hoop en liefde zijn.
Geef wat u missen kunt!
Namens de diaconie
Rommie Miedema
| terug
|
|
|
|
|
|