|
|
|
|
|
Maart 2020 - Terugblik op diensten en activiteiten
Maart 2020 - Terugblik op diensten en activiteiten
Terugblik op diensten en activiteiten
Dienst van 16 februari: ‘Zorg voor onze planeet’
Zondag 16 februari organiseerde het kinderkerkenwerk een dienst met het thema ‘Zorg voor onze planeet’. We hoorden het scheppingsverhaal en leerden dat God graag wil dat wij goed voor de aarde zorgen. We zagen dat bijna iedereen het liefst wat langer onder de douche staat dan strikt noodzakelijk en ook dat niet iedereen altijd zin heeft om het oud papier in de juiste afvalbak te brengen. Gelukkig merkten we ook dat iedereen op zijn of haar manier wel een steentje bijdraagt aan een beter milieu.
We ontdekten dat het niet heel moeilijk hoeft te zijn om samen wat beter voor de wereld te zorgen. Af en toe wat rotzooi meenemen als je gaat wandelen bijvoorbeeld. We zongen mooie liedjes om te vieren dat God zo’n prachtige wereld voor ons heeft gemaakt en lazen gedichten die ook bij het thema pasten.
Al met al weer een geslaagde dienst. Dank aan iedereen die storm Dennis trotseerde om aanwezig te zijn!
Veel belangstelling voor avond over rouwverwerking
Op donderdag 23 januari kwam Joke Roelfsema naar Augustinusga om een avond te begeleiden met het thema ‘Van zin maken naar zingeving’. Fijn om te zien dat kennelijk in een behoefte werd voorzien, want de opkomst was groot. Voor de pauze deelde Joke haar persoonlijke verhaal en deelde ze mooie gedichten en muziek.
Na de pauze was er meer interactie en werden ervaringen gedeeld. Er was genoeg stof tot praten en de avond krijgt dan ook zeker een vervolg. Daarover in een volgend Tsjerkefinster meer.
Nyncke Woudstra en Nellie den Hartogh
De rouwende bomen door Manu Keirse
E  r waren eens drie bomen, die alle drie in een hevige storm een grote tak waren kwijtgeraakt.
De drie bomen waren elk op een andere manier met hun verlies omgegaan. Jaren later ging ik de bomen weer opzoeken. Gisteren heb ik ze teruggevonden en met hen gesproken.
De eerste boom rouwde nog steeds om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om te groeien: "Nee, dat kan ik niet want ik mis een belangrijke tak." Ik zag dat hij klein was gebleven en in de schaduw stond van de andere bomen. De zon drong niet meer tot hem door. De wond was duidelijk zichtbaar en zag er naakt uit. Het was het hoogste punt van de boom. Hij was niet meer verder gegroeid.
De tweede boom was zo geschrokken van de pijn dat hij snel had besloten om het verlies te vergeten. Hij was moeilijk te vinden, want hij lag op de grond. Een voorjaarsstorm had hem doen omwaaien. Hij had zijn greep op de aarde verloren. De plek van de wond was moeilijk te vinden. Deze zat verstopt achter een heleboel vochtige bladeren en lag daar te rotten.
De derde boom was ook erg geschrokken van de pijn en de leegte in zijn lijf en hij rouwde om zijn verlies. Het eerste voorjaar toen de zon hem uitnodigde om te groeien, had hij gezegd: "Dit jaar nog niet." Toen de zon het tweede voorjaar weer terugkwam met de uitnodiging, had hij gezegd: "Ja zon, verwarm mij zodat ik mijn wond kan verwarmen. Mijn wond heeft warmte nodig opdat ze weet dat ze erbij hoort." Toen de zon het derde voorjaar weer terugkwam, sprak de boom: "Ja zon, laat mij groeien. Ik weet dat er nog zoveel te groeien is." De derde boom was ook moeilijk te vinden, want ik had niet verwacht dat hij zo groot en sterk zou zijn geworden. Gelukkig heb ik hem herkend aan de dichtgegroeide wond die vol trots in het zonlicht werd gehouden.
Dit verhaal vertelt ons iets over omgaan met verlies en verdriet. Het maakt ons duidelijk dat, als we proberen dit weg te duwen en te doen alsof het er niet is, we onze greep op ons leven kunnen verliezen. Dat als we bij de pakken blijven zitten we niet meer verder groeien.
Maar dat als we de tijd nemen om verdriet ook verdriet te laten zijn, en als we daarbij warmte en genegenheid van mensen ervaren, we uitgroeien; groter en sterker dan voorheen.
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-04-2024
om
09:30
.jpg)
op 
