|
|
|
|
|
Maart 2021 - Overdenking
Maart 2021 - Overdenking
Tot mijn gedachtenis
Doe dit tot mijn gedachtenis - een woord van Jezus dat ons is overgeleverd door de evangelist Lucas (22:19). Ook de apostel Paulus haalt dit woord aan - tot twee keer toe - wanneer hij schrijft over het vieren van de maaltijd van de Heer (1 Korintiërs 11:23-26). De maaltijd die wij vooral kennen als het Heilig Avondmaal, verwijzend naar de avond waarop Jezus aan tafel brood brak en zei: ‘Dit is mijn lichaam voor jullie, doe dit tot mijn gedachtenis’. Bij het rondgeven van de beker zei Hij: ‘Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om mij te gedenken’.
Deze avondmaaltijd is gehouden, voorafgaand aan de nacht waarin Jezus werd opgepakt en voor het gerechtshof werd gesleept. De nacht waarin Jezus is verraden door een kus, verloochend door zijn meest vooraanstaande leerling en vernederd en mishandeld door bewakers. De volgende ochtend werd Jezus vals beschuldigd door zijn tegenstanders en uitgeleverd aan een machthebber die Jezus ter dood liet brengen om zijn eigen positie veilig te stellen. Jezus, vermorzeld onder de machine van mensen die hun eigenbelang stelden boven dat van de medemens.
Zoals dat nog steeds gebeurt, overal om ons heen. Ver weg in landen waarvan wij zeggen dat ze het niet zo nauw nemen met de rechten van de mens, maar ook - tot onze schande - in ons eigen land. De toeslagenaffaire, waardoor duizenden mensenlevens zijn ontwricht, is een heel schrijnend voorbeeld, maar zeker niet het enige. Ook in coronatijd is het gevaar levensgroot dat velen ten koste van anderen proberen hun eigen ‘zaak’ te redden. Dat zijn natuurlijk ‘anderen’, maar hoe stellen u en jij zich op, zakelijk en privé? Hoe vanzelfsprekend is het om wanneer jouw inkomen op dit moment gegarandeerd is, dat in z’n geheel voor jezelf te houden? Of wanneer jij winst maakt, dat ‘mooi meegenomen’ te vinden, terwijl anderen steeds dieper in de financiële zorgen komen?
Op dit moment leven we niet alleen in coronatijd, maar ook in de 40-dagentijd. Veertig dagen voorafgaand aan Pasen, precies uitgeteld vanaf ‘as’-woensdag, waarbij de zondagen niet meetellen. Want de 40-dagentijd is bedoeld als een periode van inkeer, door gebed en vasten. Maar op de zondag, de dag van de opstanding van de Heer, hoef je niet te vasten. De zondag is bedoeld als feestdag: klein Pasen.
In de Bijbel heeft het getal veertig, net als veel andere getallen, vooral een symbolische betekenis. Het gaat om een lange periode, vaak een periode van moeilijkheden (40 dagen regen, 40 jaar in de woestijn of onderdrukking door vijanden), maar ook als aanduiding van de regeerperiode van David en Salomo. Van Jezus wordt verteld dat Hij aansluitend aan zijn doop in de Jordaan door de Geest (!) naar de woestijn werd geleid. Na veertig dagen en veertig nachten gevast te hebben, had Hij grote honger. Kortom, Hij was zwak! En op dat moment kwam de duivel hem op de proef stellen door Jezus op een ‘smerige’ manier brood voor te houden. Tot drie keer toe probeert de duivel om Jezus te verleiden tot het misbruik maken van zijn macht. Tot Jezus zegt: ‘Ga weg, Satan! Want er staat geschreven: “Aanbid de Heer, uw God, vereer alleen hem”.’ (Matteüs 4:1-11)
Voor Jezus was de tijd in de woestijn de voorbereiding op zijn openbare optreden. Maar wat is de 40-dagentijd voorafgaand aan Pasen voor ons, of … wat zou die kunnen zijn? In de laatste decennia is ook in de protestantse traditie meer aandacht gekomen voor het vasten. De 40-dagentijd wordt dan een periode van versobering, bijvoorbeeld door minder te snoepen, geen alcohol, niet elke avond televisie te kijken, of door veertig dagen niets met Facebook te doen. Op zich niets mis mee, je kunt er bepaalde gewoonten mee doorbreken. En je kunt een ander laten zien hoe ‘sterk’ je bent. Maar draagt het ook bij aan verdieping? Is het een periode waarin we ‘gedenken’ hoe Jezus heeft geleefd en hoe Hij de uiterste consequentie van het onrecht van mensen heeft vérdragen en gedragen? En als we stilstaan bij het lijden van Jezus, is dat anders dan stilstaan bij het lijden van mensen om ons heen?
In deze 40-dagentijd wordt door Kerk-in-Actie aandacht gevraagd voor de zeven werken van barmhartigheid. Een oproep aan ons - die zich verbonden weten met Jezus - om ons, persoonlijk en financieel in te zetten voor mensen in nood. Vanuit een woord van Jezus in Matteüs 25: “Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.” Zo behoor je dat te doen in het leven, zei Jezus, dat zal door God worden beloond met eeuwig leven. Maar om dat in praktijk te brengen vraagt véél van ons, zeker als het daarbij gaat om ‘onaanzienlijken’!
Maar als je je werkelijk wilt voorbereiden op de viering van het Paasfeest, wordt er nog meer gevraagd. Dan gaat het om het gedenken van wat Jezus ‘voor ons’ heeft gedaan. Zijn lichaam en zijn bloed heeft Hij uit handen willen geven, voor ons die menen dat we onze eigen boontjes wel kunnen doppen. Die zelfs vaak durven denken dat God wel tevreden met ons zal zijn, want we gunnen toch ieder het goede en doen geen vlieg kwaad. Toch is het nu juist dat, waar God anders over blijkt te denken. Hij is van mening dat wij ‘redding’ nodig hebben en biedt ons dat aan in Jezus!
Tot mijn gedachtenis, zei Jezus! En Hij gaf zijn lichaam en bloed!
ds. Guda Borger
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-04-2024
om
09:30
.jpg)
op 
