|
|
|
|
|
Mei 2021 - Overdenking
Mei 2021 - Overdenking
.png)
Het Licht overwint!
Dat is de belijdenis die we hebben gevierd met Pasen. Niet de zonde, het lijden en de dood hebben de macht, maar God! Hij is het die aan het begin en aan het einde staat van alles wat is, zichtbaar en onzichtbaar. Hij is HEER van zijn schepping. De dag van de opstanding van Jezus Christus uit de diepte van het dodenrijk is bij uitstek het teken van Gods macht over leven en dood. Christus die van zichzelf heeft gezegd: Ik ben het Licht voor de wereld, is opgewekt ten leven.
Tegelijkertijd roept de erkenning van de macht van God allerlei vragen bij ons op. Want áls God zo machtig is, waarom grijpt Hij dan niet vaker in? Als Hij het goede met ons voor heeft, waarom moeten ook wij dan zoveel lijden? Zelfs als je geen vlieg kwaad doet, dan nog kun je getroffen worden door veel ellende. Wil God dat? Krijgt ieder een ‘portie’ toebedeeld, waarbij de een veel meer te verdragen krijgt dan de ander?
Dat de een veel meer te verdragen heeft dan de ander, is duidelijk. Ook al moet je je niet verkijken op de buitenkant van het leven van medemensen. Vaak weten we maar een (heel klein) deel van het lijden van de ander. Maar wat we zien en horen van mensen dichtbij en verder weg, is voor mij in ieder geval heftig genoeg om me te realiseren dat ik een rijk gezegend mens ben die veel goeds in mijn leven heb ontvangen. En gelukkig zijn er heel wat mensen die zich ervan bewust zijn dat er naast moeite en zorg in hun leven tegelijkertijd ook mooie en plezierige dingen zijn. Lichtpuntjes in het leven die dankbaar kunnen stemmen.
Maar als je dan zwaar te lijden hebt onder kwaad en ellende, door ziekte, tegenslag of geweld, wat is dan de kracht van het Evangelie? Wat helpt het ons om te weten dat God uiteindelijk al het donker zal uitbannen, terwijl we nú zo wanhopig kunnen verlangen naar licht? Het zijn vragen die ook al in het Oude Testament aan God worden gesteld. Let bijvoorbeeld op het begin van het kleine boekje van de profeet Habakuk uit de Bijbel in Gewone Taal:
Habakuk zei: [2] ‘Heer, hoe lang moet ik nog om hulp roepen? U luistert niet! Er is zo veel geweld, ik schreeuw het uit. U helpt niet! [3] Waarom moet ik zo veel ellende meemaken? Uw volk heeft het moeilijk. Er is overal onrecht, ruzie en onderdrukking. Mensen doen verschrikkelijke dingen. En U laat ze maar hun gang gaan!
Hoe herkenbaar in onze tijd! We kunnen het Habakuk zo nazeggen. Maar dan is het ook goed om verder te lezen. Want in het vervolg maakt God aan Habakuk duidelijk dat de situatie nog veel erger gaat worden. Er is heel veel voor nodig om de orde en het recht te herstellen. God belooft dat het goed komt, maar tot die tijd moet Habakuk, en met hem het volk Israël, geduldig het ingrijpen van God afwachten. Die tijd van wachten stelt ons - als gelovigen - op de proef. Want het is niet makkelijk om te blijven geloven dat de HEER de teugels van de geschiedenis in handen houdt, als je leven letterlijk wordt bedreigd. In zo’n situatie zijn er twee mogelijkheden: je zegt het geloof vaarwel, óf je blijft trouw aan de HEER - ook al snap je niks van wat er gebeurt.
Aan het slot van zijn profetie reageert Habakuk op de aankondiging die God hem heeft laten horen (= hoofdstuk 3). Hij vraagt God om niet te lang te wachten met het uitvoeren van zijn plan, maar smeekt meteen: Heer, heb medelijden, denk aan ons, ook al bent U kwaad. Zijn angst voor het geweld dat gaat losbarsten is groot. Zo lezen we in de laatste verzen:
[16] Toen de Heer mij zijn plannen liet weten,
beefde ik, mijn lippen trilden.
Ik voelde me slap, ik kon niet meer staan.
Nu wacht ik af totdat Hij komt.
Hij komt onze vijanden verslaan.
[17] Misschien zijn er straks geen vijgen meer,
misschien geen olijven of druiven.
Misschien mislukt de graanoogst,
of gaan de schapen dood, of de koeien.
Ondanks dit vreselijke vooruitzicht eindigt Habakuk met een belijdenis. Dat God heeft laten weten dat Hij er is en dat Hij de indringende vragen van Habakuk serieus neemt, maakt dat Habakuk zich kan overgeven en toevertrouwen aan deze HEER. Zo sluit hij af met de woorden:
[18] Toch zal ik dan juichen van blijdschap.
Want ik weet dat de Heer mij redt!
[19] De Heer is God, Hij geeft mij kracht.
Hij redt me als er gevaar dreigt,
Hij helpt me als ik in nood ben.
In de Bijbel staat nergens dat ons leven zal verlopen zonder moeite, zonder zorg. Wel staan het Oude én Nieuwe Testament vol beloften van redding uit donkerheid en verlorenheid. Zoals Jezus door het lijden en de dood heen is opgewekt tot nieuw leven, zo wil God ieder van ons doen delen in zijn Koninkrijk. Nadat Jezus is teruggegaan naar zijn Vader in de hemel, is de Heilige Geest gekomen om ons terzijde te staan. Hij wil ons leiden op de weg door het leven en ons de kracht geven die we daarvoor nodig hebben. Laten we bidden om zíjn werk in ons leven en zo toeleven naar het Pinksterfeest, het feest van uitstorting van de Heilige Geest. Want het Licht overwint!
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-04-2024
om
09:30
.jpg)
op 
