|
|
|
|
|
Oktober 2018 - Voorwoord
Oktober 2018 - Voorwoord
Uw koninkrijk komt, Uw wil geschiedt (?)
Je hebt dat vast ook wel eens, zo’n gevoel dat dingen wonderlijk samenvallen. Je bent in gedachten ergens mee bezig of je bent ergens door geraakt en plotseling lijkt het of er van alles gebeurt en gezegd wordt in je omgeving dat aansluit bij die geraaktheid.
Het laatste anderhalf jaar heb ik veel gesprekken met ouderen gehad en het begint me op te vallen dat velen een groot Godsvertrouwen hebben. Ze geven aan gedragen te worden door of geleid te worden door….. vaak wijzen ze dan naar boven. Het lijkt er ook op dat hun vertrouwen in Gods leiding groter is geworden door alles wat ze meemaakten, zowel gelukkige als verdrietige gebeurtenissen. Vaak hebben ze de oorlog meegemaakt, een aantal wereldcrisissen en soms grote, persoonlijke crisissen. Maar hun vertrouwen op God lijkt er vaak eerder door gegroeid dan verminderd.
Zoals jullie misschien weten heb ik de laatste maanden veel uitvaarten geleid zowel hier als in Drogeham. Aan het graf bad ik, samen met de naasten van de gestorvene, in de regel het ‘Onze Vader’. Dat vind ik in dergelijke situaties heel intens. Dan komen de woorden ineens weer als nieuw binnen. Woorden die ik meestal gewoon maar wat meebid komen hierdoor weer langzaam tot leven.
Het ‘Onze Vader’ is zoals je misschien wel weet, niet door ‘gewone’ mensen bedacht. Het ‘Onze Vader’ komt voor in Mattheüs 6:9-13 en Lucas 11:2-4 en het wordt zo door Jezus verwoordt wanneer Hij als een rabbi zijn leerlingen leert bidden. Het besef dat Jezus ons dit gebed gaf maakt het extra bijzonder. Wanneer ik me dan echt verdiep in de woorden van dit gebed raakt vooral het begin me.
‘Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd;
uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede,gelijk in de hemel alzo ook op de aarde’.
Een begin waarvan ik mij kan voorstellen dat velen die bijvoorbeeld met mij rondom het graf staan of velen die dit gebed in kerk of thuis (mee)bidden, denken: ‘Nou, daar merk ik niets van’, of: ‘Dat is mooi gezegd en ik zou willen dat het zo was maar ik vertrouw daar niet zo op’.
Anderen worden er juist rustig van. Het aanspreken van de Vader en het uitspreken van het geloof in Gods Koninkrijk en het geschieden van Gods wil, maakt dat in mensen een gevoel gaat leven van: Er is iets machtigers dat onze hedendaagse samenleving, onze wil, onze angsten en onzekerheden overstijgt.
Kortom: Het klassieke gebed dat we soms gedachteloos prevelen roept, wanneer we er bewust bij stilstaan, verschillende gevoelens op: Van ongeloof, tot irritatie, tot een gevoelsverandering of tot vertrouwen.
Momenteel denk ik, wanneer ik de eerste regels van het ‘Onze Vader’ bidt, aan het vertrouwen van de oudere mensen. Hun vertrouwen en geloof leert mij net zoveel, of misschien wel meer over God dan alle doorwrochte bijbel uitleg bij elkaar. Al moet ik zeggen dat het ene het andere versterkt. Daarom blijft het goed om woorden van geloof uit te spreken en te luisteren naar woorden van geloof want er kan zo maar eens een tijd komen dat die woorden echt tot leven komen.
Geertje van der Meer
| | terug
|
| |
|
|
|
|
21-04-2024
om
11:00
.jpg)
op 
